Παρακαταθήκες για διατήρηση της δυναμικής και της αντοχής που δείχνουν φέτος οι τιμές παραγωγού στο έξτρα παρθένο ελαιόλαδο αφήνει η σεζόν που φεύγει.
Τα δεδομένα που συνηγορούν προς αυτή την κατεύθυνση είναι:
Η µεγάλη µείωση της παραγωγής που ήλθε ως άµεσο επακόλουθο των άσχηµων καιρικών συνθηκών που επικράτησαν κατά τη διάρκεια της ελαιοκοµικής σεζόν του 2016-2017, στις δυο αυτές χώρες. Η υπερβολική ζέστη σε συνδυασµό µε τις συνθήκες κατέστρεψαν σε µεγάλο βαθµό τον ελαιόκαρπο.
Η ολοένα αυξανόμενη δυνατότητα διείσδυσης για το ελληνικό τυποποιημένο έξτρα παρθένο σε αγορές του εξωτερικού, εξαιτίας των σκανδάλων που ταλανίζουν χώρες, όπως η Ιταλία, η Δανία, η Γερμανία κ.λπ. και θέτουν εκτός ραφιού δεκάδες brands με ιστορία ετών στις εν λόγω χώρες.
Η στάση αναμονής που εξακολουθούν να επιδεικνύουν οι Έλληνες ελαιοπαραγωγοί, ευελπιστώντας σε υψηλότερες τιμές –από τις τρέχουσες- αργότερα.
Εν τω μεταξύ σε αγορές ελαιολάδου από την Κρήτη στράφηκαν τις προηγούµενες ηµέρες οι Ιταλοί έµποροι, λόγω των χαµηλότερων τιµών µε τις οποίες διατίθεται στην αγορά το συγκεκριµένο προϊόν, εν συγκρίσει µε τα ελαιόλαδα της Πελοποννήσου.
Στη γειτονική Ιταλία, η παραγωγή µειώθηκε στο µισό, µε αποτέλεσµα, το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο να καταγράφει άνοδο πάνω από 30% σε σύγκριση µε τον περασµένο Οκτώβριο.
Ούτε όµως και στην Ελλάδα η παραγωγή βγήκε αλώβητη από τις καιρικές συνθήκες. Τα δυνατά κύµατα καύσωνα που επικράτησαν την περασµένη άνοιξη συνετέλεσαν καταλυτικά σε µείωση τουλάχιστον κατά 1/4, της παραγωγής σε σχέση µε πέρσι.
Η τιμή παραγωγού, αγγίζει τα 6 ευρώ το κιλό στο Μπάρι, ενώ στην Απουλία έχει εκτοξευτεί στα 6,65 ευρώ το κιλό, σύµφωνα µε το παρατηρητήριο τιµών του ιταλικού Ινστιτούτου Ismea.
Την ίδια ώρα, στην Ισπανία οι τιµές για το έξτρα παρθένο έχουν αυξηθεί πάνω από 7%, από τα 3,50 ευρώ το κιλό στις αρχές Ιανουαρίου στα 3,80 ευρώ το κιλό στις 16 Φεβρουαρίου.
Σε επίπεδο αγοράς, στην Ελλάδα η µικρή κινητικότητα, οι ελάχιστες πράξεις και η σταθερότητα των τιµών χαρακτήρισαν την τελευταία εβδοµάδα, µε εξαίρεση κάποιες πράξεις µεταξύ ιταλών εµπόρων και κρητικών, που πωλούν µεν προϊόν σαφώς φθηνότερα από τους Λάκωνες, αλλά υψηλότερα σε σχέση µε άλλες χρονιές.
